Enzo Crivelli'den flaş itiraflar...

Medipol Başakşehir'de forma giyen Fransız santrfor Enzo Crivelli, Şampiyonlar Ligi'nde Paris Saint Germain ile karşılaşacakları dev randevu öncesinde dünyaca ünlü futbol dergisi France Football'ün sorularını yanıtladı. Röportajda hayat hikayesini anlatan 25 yaşındaki golcü futbolcu; profesyonel olmaya karar verişi ve babasının ölümü hakkında önemli itiraflarda bulundu. İşte uzun soluklu söyleşiden öne çıkan bölümler:

"Bebekliğimden bu yana hayatımda yalnızca futbol vardı. Bu oyunun içinde büyüdüm. Hem babam hem de kardeşim futbolla ilgileniyordu. Annem bile beni futbola götürüyordu. Dolayısıyla tüm ailemin futbolcu olduğunu söyleyebilirim. Futbol, bizim için bir öncelikti ve ben de yalnızca buna odaklandım. Başka bir seçeneğim yoktu. Ailem beni her zaman destekledi ve cesaretlendirdi. Erkek ve kız kardeşim de hep arkamdaydı.

Babam için okulum ikinci plandaydı. Onun için futbol önce geliyordu ama annem için durum tersiydi. Bu yüzden bazen kavga çıkardı. Sınavdan kötü bir not alıp bunu hafta sonu sahada telafi edebiliyorduk. Bu yüzden hep iyi maçlar çıkarmaya çalışırdım. Okulda iyi notlar almadığımda annem baba 'Antrenmana ya da maça çıkmıyorsun.' derdi. Babam ise 'Sürekli antrenman yapacaksın.' diyordu. Ancak kötü bir öğrenci değildim. Ortalama olduğumu söyleyebilirim. Futbol oynamak istediğimi biliyordum ama okulu da bırakmak istemiyordum.

En başından beri profesyonel futbolcu olmayı hedefliyordum. Tetiğe basıldığı ansa Antibes'den ünlü futbol kulübü Cannes'a gitmem oldu. Büyük bir etabı geçmiştim ve her şey o zaman başlamıştı. Başarısızlığı hiç düşünmedim. Gücüm buradan geliyor. Kafamda futbol oynamaktan başka bir seçenek hiç yoktu. Fırıncı ya da başka bir şey olmak istemiyordum. Benim için yalnızca futbol, futbol ve futbol vardı.

Bir gün salonda dans ederken aniden biri aşağı inerek babamın düştüğünü söyledi. Kalbi durmuştu ve ben yanına vardığımda çoktan hayatını kaybetmişti. O gece hiç unutamayacağım bir şekilde aklıma kazındı. Onunla geçirdiğim tüm zamanlar da... Bazen o günü düşündüğüm oluyor. Ancak geçmişi değiştiremeyiz. Yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Benim için büyük bir şoktu ama yalnızlığa hazırdım. Omzumu düşürmemin bir anlamı yoktu çünkü herkes benden ümitliydi. Kafamı kaldırıp görevime devam etmem gerekiyordu. O sıralar Bordeuax'nun altyapısındaydım. Karakterimle örnek olmam ve herkese güçlü olduğumu göstermem gerekiyordu.

Babamın ölümünün beni daha da olgunlaştırdığını düşünüyorum. Yönümü hemen değiştirmem gerekti. Şimdi daha iyi bir insanım. Küçüklüğümden beri hep aynı yolda yürüdüm. Babam bazı maçlarıma gelemediğinde 'Ben tribündeymişim gibi düşün.' derdi. Bu yüzden bazen maç esnasında tribünleri izliyorum. Ama onu her gün düşünüyorum. Maçlardan hem önce hem de sonra..."