'Başakşehir ritüeli'

Başakşehir için kâğıt üzerinde kolay görünen bir maçtı ancak anlaşılan o ki, bu sıcaklarda, bu yoğun fikstürde hiçbir maç, hiçbir takım için kolay olmayacak.

Visca’nın ve Aleksic’in dönmesine rağmen Başakşehir ilk yarıda yeterince üretken olamadı veya daha doğru bir tabirle yeterince baskı kuramadı. Yoksa rakibinden daha çok topa sahip olan, rakibinden iki kat fazla şut atan bir Başakşehir yine vardı ama belki sıcaklar, belki yorgunluk baskı kurmaya ve atakları devamlı yapmaya izin vermiyordu.

Burada düşme hattına gün be gün yaklaşan ve teknik adam değişikliğinin ardından daha motive görünen Denizlispor’un da hakkını yememeliyiz. Özellikle 2. yarıya iyi başladılar ve Rodallega’nın ayağından 51. dakikada iki gol fırsatından yararlanamadılar.

Daha sonra Başakşehir’in son haftalarda etkili olduğu 55-70. dakikalar arası geldi ve yavaş yavaş artan Başakşehir ataklarını izledik. Bunları bir müddet Mustafa Yumlu savuşturmaya çalıştıysa da 64. dakikada kornerden Crivelli’nin golü geldi.

Başakşehir son 6 maçının tamamında ilk golü yani kilit açan golü 51-71 dakikaları arasındaki 20 dakikada bulmuş. Açıkçası takım 2. yarıda yavaş yavaş baskı kurup, bu dakikalarda bir gol bulmayı alışkanlık haline getirdi. İlk devre rakibi iyi analiz eden Okan Buruk sayesinde midir? Tecrübeli oyuncuların ilk yarıda rakibi anlayıp 2. yarıda vurmasından mıdır bunu bilmek zor ama haftalardır alarm kurmuş gibi bu dakikalarda baskıyı arttırıp kilidi açıyorlar. Bu artık bir Başakşehir ritüeli diyebiliriz.

Nihayetinde 77’de Visca ile bir de penaltıdan golü bulunca fark 2’ye çıktı ve maç bitmiş oldu. Müsabaka 0-0 devam ederken Rodallega’nın kaçırdığı pozisyonlar için maçın kırılma anı diyebiliriz. Rodallega maalesef fiziksel olarak bitmiş ama biliyoruz ki, emekli sandığına dönen ligimizde seneye en az 300-500 bin euro maaşla kendisini almak isteyecek 4-5 takım çıkacaktır.