Foto-Roman: Gazza'nın gözyaşları...

Futbol tarihinin en ikonik isimlerinden biri olan Paul Gascoigne, daha bilinen adıyla Gazza, harika çocuk olarak başladığı kariyerini ne yazık ki “kayıp” olarak bitirdi. Yeteneğini alışkanlıklarının bardaklarında bıraktı.

Gascoigne ile ilgili hafızalarımızdaki ilk olay, gözyaşlarıydı. 1990 Dünya Kupası’nda yarı finale kadar ulaşmayı başaran İngiltere’nin rakibi Batı Almanya’ydı. 4 Temmuz’da oynanan maç uzatmalara gitmişti ve İngiltere’nin hala umudu vardı.

23 yaşındaki Paul Gascoigne, Thomas Berthold’la girdiği mücadelede rakibine faul yaptı. Berthold’un abartılı hareketleri, Alman futbolcuların rakibe itirazları ile ortalık bir anda karıştı.

Maçın Brezilyalı hakemi José Roberto Wright, tüm bu itirazlara ve Berthold’un sakatlanmış olduğunu düşünerek Paul Gascoigne’ye sarı kart gösterdi, zaman o anda durdu sanki…

Bu sarı kart, İngiltere finale çıkarsa, Gascoigne’nin cezalı olduğu için oynayamayacağı anlamına geliyordu. Alman efsanesi Brehme, Paul’u teselli etti, Gazza hiçbir tepki vermiyordu.

Maç devam ediyor, son dakikalara giriliyordu. Durum 1-1’di ve o ana kadar maçın en etkili oyuncularından biri olan Gazza hala yıkımın etkisinden kurtulamıyordu; bu onun Dünya Kupası’ndaki son dakikalarıydı.

Gascoigne, gözyaşlarını tutamıyordu. 1966’dan beri İngiltere’nin çıkacağı en büyük maçta oynayamayacaktı. Sahanın ortasında formasını yüzüne çekip ağlamaya başladı.

Gazza’nın halini gören takım arkadaşı, bir İngiliz efsanesi ve İngiltere’yi Kamerun’a attığı golle yarı finale taşıyan Gary Lineker, saha kenarına dönüp bir işaret yaptı: “Ona dikkat edin.” (Keep an eye on him)

İngiltere, penaltılarla Batı Almanya’ya elendi ve efsane Bobby Robson’ın çalıştırdığı takım finalin kapısından döndü. Gascoigne, 1996’da Avrupa Futbol Şampiyonası’nda bir kez daha milli takım forması giydi. Bir kez daha yarı finaldeydiler ve rakip yine Almanya’ydı, durum yine 1-1’di.

Altın gol kuralının uygulandığı uzatma dakikalarında Alan Shearer’ın ceza sahasına gönderdiği pasa Paul Gascoigne tüm gücüyle koşmuştu ve hamle yaptı ama topa yetişemedi. İngiltere’nin bir final umudu daha bu kez ayaklarının dibinden geçip gitmişti.

O turnuva ve o pozisyon, Paul Gascoigne’nin sonu oldu. Artık elinde bardak ve türlü kötü alışkanlıklar, futbolunu da vücudunu da yiyip bitiriyordu. Gascoigne, tarihin en büyük kayıplarından biri olarak yazılıyordu.