Anadolu Ekspresi: Orta, Kafa, Gol

Bir önceki bölümde editörümün kompartımanıma koyduğu zarfı açmayarak Anadolu Ekspresi trenimizin rotasını, başlangıç noktası olan Ankara olarak belirlediğimi söylemiştim. Yeni yolculuğumuz öncesinde kısa bir süre izin yapmak istiyordum ancak zarfın içerisinde yer alan rota ve maç biletimin kimlere ait olduğuna dair içimde hissettiğim merak o kadar şiddetliydi ki en sonunda dayanamayarak zarfı açtım.

Zarfta yeni rotamın Malatya olduğunu görünce “iyi bari yol çok uzun sürmez” diye düşündükten hemen sonra Yeni Malatyaspor’un Gençlerbirliği ile oynayacağını gördüğümde kendimi duygusal bir karmaşanın içerisinde bulmam çok uzun sürmedi. Yaşadığım şehrin gönül bağı kurduğum takımının maçını uzun süre sonra canlı izleyebilecek olmanın ve bir o kadar da objektif bir şekilde nasıl yazacağımı düşünerek İstanbul’dan Ankara’ya doğru yaptığım yolculuğumun sonuna geldim. Trenimi bugünlerde CER Modern sanat galerisi olarak kullanılan eski tren garına yerleştirdikten sonra evimin yolunu tutmak için Kızılay’a olan yolculuğuma başladım. Kısa bir yolculuğun ardından Kızılay’daydım, bu şehirde bir yere gitmek isterseniz gitmeniz gereken ilk durak burasıydı. Efsane Derbi için şehirde olmadığım kısa sürede şehrin tüm duvarlarına Behzat Ç.’nin yan dizisi olan Saygı’nın ve Ercüment Çözer’in graffitileri işlenmişti. Tüm bu Ercüment Çözer siluetlerinin ve Ankara’nın klasikleşmiş polis kordonlarının arasından geçerek evimin yolunu tuttum. Evime gidene kadarki sürede de Behzat Ç.’de Harun’un söylediği, akıllara kazınan “SEVİYORUM MERKEZ” repliğinin yazdığı Gençlerbirliği atkımı Malatya yolculuğumda yanıma alıp almayacağımı düşündüm, sanırım atkımı maçta takamayacak olsam bile yanıma almam gerekiyordu.

MAÇTAN BİR GÜN ÖNCE

Maç gününden bir gün öncesinde Malatya yolculuğu için çantamı hazırlamış ve garda beni beklediğini bildiğim Anadolu Ekspresi trenime kavuşabilmek için sabahın ilk saatlerinde yola koyuldum. Kulağımda kulaklık, çantamda Gençlerbirliği atkısıyla birlikte yarım saatlik bir yürüyüşün ardından CER Modern’e ulaştığımda trenimin çıkacağı yolculuk öncesindeki temizlik hazırlıklarının henüz bitmediğini gördüm. Ayaküstü ustalarla selamlaştıktan sonra birer çay içerek maçlar hakkında konuşmaya başladığımızda Eskişehirsporlu ve Trabzonsporlu iki usta haricinde geri kalan herkesin Ankaragüçlü olduğunu görünce Ankara takımlarının gidişatı hakkında konuşmaya başladık. Muhabbet derinleşmiş, ustalar Ankaragücü’nden dert yanmaya başlamıştı ki trenin hazır olduğu haberi geldi. Bu haberin üstüne çayı yarım bırakarak Malatya dönüşünde uzun uzadıya konuşmak için ustalarla sözleşerek trenimin yolunu tuttum. Ustalara yeniden veda edebilmek adına da birkaç kez kornamı öttürerek yolculuğa başladım.

 Yolculuk esnasında editörümün zarfın içerisine koyduğu iki takımın kadrolarını ve ligdeki durumlarını karşılaştıran kağıtları gördüğümde Yeni Malatyaspor’un kadrosunu geride bıraktığımız sezona kıyasla fazlasıyla değiştirdiğini, Christian Cueva, Wallace ve Benjamin Tetteh gibi önemli isimlerle güçlendirdiğini görünce izleyeceğim oyuncular için heyecanlansam da Gençlerbirlikli kimliğim içten içe karamsar düşüncelere sevk olmama sebep oldu. Gençlerbirlikli kimliğimi hızlıca bir kenara koyarak iki takımı değerlendirmeye başladığımda Yeni Malatyaspor’un 5 maçta 5, Gençlerbirliği’nin ise 4 maçta 4 puanı vardı. Maç başına 1 puan almayı oldukça seven iki takımın mücadelesinin her türlü sonuca açık olduğu ve net bir favorisi olmadığı buradan bile anlaşılabilirdi. İki takımın karşılaştırmasına devam ederken kendimi bir anda Malatya’ya ulaşmış şekilde buldum. Malatya’da trenimle vedalaşarak şehir merkezinin yolunu tuttuğumda yol üstünde yer yer esnafın yer yer ise belediye başkanının yaptırdığı “YENİ MALATYASPOR’A SÜPER LİG’DE BAŞARILAR” bayrakları her yeri kaplıyordu. Genellikle boş stadyumlara oynayan Anadolu takımlarımıza hiç olmazsa sahip çıkan ve destek olan insanların olduğunu görmek her daim hoşuma gidiyordu. Tüm bu bayrakların altından geçerek şehir merkezine ulaştım. Şehir merkezinde ertesi gün maç olduğu pek hissedilmese de hemen hemen her esnafın duvarında Malatyaspor’un flaması asılıydı...

MAÇ GÜNÜ

Maç sabahına Malatya’nın merkezindeki otellerden birisinde uyandıktan sonra hızlıca kahvaltımı yaparak 13.30’daki maça yetişebilmek için stadyumun yolunu tuttum. Loca haricinde taraftar alamayan stadyumlarda az da olsa taraftar sesi duyabilmeyi çok özlemiştim ancak localar açıldıysa sınırlı sayıda taraftar da tribünlere alınamaz mıydı sorusu kafamı kurcalamaya devam ediyordu. Bu soru eşliğinde stadyumun koltuklarından birisine kurularak açıklanan kadroları incelemeye başladım.

Gençlerbirliği’nin teknik direktörü Mert Nobre yeni bir oyun sistemi üzerinde çalışıyordu. Yeni Malatyaspor karşısında 3’lü savunmayla sahaya çıkacak olan başkent ekibi, kadrosundaki oyuncuların 3-5-2 sistemine uygun olmayan oyunculardan kurulu olsa bile takdire şayan ve nasıl bir sonuç vereceği merak edilen bir sistemi hayata geçirmeyi hedefliyordu. Yeni Malatyaspor cephesi ise artık klasikleşmiş olan 4-2-3-1 ve 4-4-1-1 sistemlerinden ikincisi ile sahada olacaktı. İki takımın da neler yapabileceğini kestirmeye çalıştığım esnada hakemin düdüğüyle karşılaşma başladı.

Yeni Malatyaspor karşılaşmaya oldukça hızlı başlamış ve henüz ilk dakikada Tetteh’in ayağından gelen golle öne de geçmişti ancak VAR incelemesi sonucunda iptal olan bu golden sonra iki takım da hız kesmeden birbirlerinin kalesine gitmeye çalışıyordu. Seyir zevki açısından oldukça yüksek başlayan karşılaşmada Gençlerbirliği’nin 3-5-1-1 sistemini kaldırabilen bir kanat rotasyonu olmaması sebebiyle ileri uçtaki Stancu ve Candeias’ı aynı anda sık sık kanatlarda görüyorduk. Bu iki oyuncunun kanatlarda olduğu esnada ise üçüncü bölgenin ortası boş kalıyor ve Yeni Malatyaspor’un hücuma çıkışları 4’lü savunma ile kurulacak bir oyun kurgusuna göre daha baskıdan uzak oluyordu. Yeni Malatyaspor’un oyundaki ağrılığını yavaş yavaş arttırmaya başladığı dakikalarda Stancu’nun sol kanattan çizgiye kadar taşıdığı topu sağ kanada inen Candeias’a ortalaması ve O’nun da topu orta saha oyuncusu Murat Yıldırım’ın önüne bırakmasıyla Gençlerbirliği karşılaşmada 1-0 öne geçti. Başkent ekibi öne geçmesine rağmen sahadaki üstünlüğünü kabul ettiremediği dakikalarda Yeni Malatyaspor, Kerim Hafez’in kullandığı korner vuruşunda Semih Kaya’nın kafasıyla skorda eşitliği sağladı. Yeni Malatyaspor’un skoru eşitledikten sonra oyundaki üstünlüğü iyice eline aldı.

İkinci yarının başında Yeni Malatyaspor sağ bek Erkan Kaş’ın yerine Olcay Şahan’ı oyuna alarak sahadaki ekibin hücum becerisini arttırdığı dakikalarda Gençlerbirliği’nin orta sahasında Berat Özdemir’in partnerleri Murat Yıldırım ve Piris Da Motta’dan beklediği desteği bir türlü alamayarak tek başına takımını oyunda tutmaya çalışıyordu. Nitekim Berat Özdemir’in çabası da yeterli olmadı ve Yeni Malatyaspor 53. Dakikada yine bir köşe vuruşunda Gençlerbirliği savunmasının ceza sahası içerisinde bomboş bıraktığı Kubilay Kanatsızkuş’un kafasıyla skorda 2-1 üstünlüğü yakaladı. Bu gol aynı zamanda Yeni Malatyaspor’un 2020/2021 Sezonu’nda duran toplardan bulduğu 5. gol oldu.

 Skordaki üstünlüğü kaybettikten sonra da hızlı reaksiyon göstererek değişiklikler yapamayan Mert Nobre, ilk değişiklikleri için 61. dakikayı beklediğinde sahada Gençlerbirliği adına konuşabileceğimiz pek bir şey kalmamış, Christian Cueva önderliğindeki Yeni Malatyaspor, adeta Gençlerbirliği’ni sahadan silmişti. Berat Özdemir’in iki partnerini kenara alan Nobre, Ayite ve Soner gibi hücumcu oyuncuları sahaya sürmüş olsa da ev sahibi ekip çoktan 3 puanı kazanmayı garantilenmiş bir takımın özgüveniyle oynamaya başlamıştı. Nitekim Nobre’nin geç kalmış değişiklikleri de Gençlerbirliği için çare olmadı ve Yeni Malatyaspor son düdükle birlikte 3 puanı hanesine yazdırmış oldu. Hakemin son düdüğü çalmasıyla birlikte ben de kurulduğum koltuktan son 15-20 dakikası haricinde keyifli bir karşılaşma izlemiş olmanın mutluluğuyla Malatya Tren Garı’nın, beni beklemekte olan yeni zarfın yolunu tuttum.

Haftaya görüşmek dileğiyle.