1-1-8 nedir?

Futbol, kurallı bir oyun haline geldiği günden beri dönemlere damga vurmuş diziliş ve formasyonlar vardı. Bugün 4-2-3-1’in yerinde 25 sene önce 4-4-2 vardı söz gelimi.

Tüm bu dizilişlerin tarih içindeki yolculuğuna baktığımızda, savunmanın gittikçe daha önemli haline geldiğini görmek mümkün. Çünkü ilk dizilişler neredeyse takımın yarısından fazlasını hücumda görevlendiriyordu.

Örneğin 1-1-8.

1800’lerin sonuna götürüyoruz şimdi sizleri…

Kuralların koyulması ve elbette ofsaytın varlığı futbolun formüle edilmesini gerektirdi. O yıllarda savunma ile hücum arasında denge yoktu, amaç daha fazla gol atmak ve beraberinde daha fazla izleyici çekmekti.

İlk formasyonlar da hücum ağırlıklıydı. 1-1-8 de en popüler dizilişlerden biriydi.

Oynanan ilk milli takım karşılaması 30 Kasım 1872’de İngiltere ile İskoçya karşılaşmasıydı ve İngilizler 1-1-8 ile dizilirken İskoçya daha defansif bir takımla çıkmıştı (elbette o yıllara göre) 2-2-6 oldukça savunma ağırlıklı bir takım olarak kabul edilmişti.

FIFA’nın internet sitesinde bu maçta takımların formasyon dizilişleri için “Bugün için hücum ağırlıklı görülebilirler ancak o yıllarda futbolun karakteristiği buydu” ifadeleri kullanılıyor.

İngiltere’de oyunun kurallarının koyulması sırasında rugby ve futbol olarak ikiye ayırılma yaşanmış, bu ayrılığın neticesinde de iki taraftan hangisinin daha fazla popüler olacağı, daha fazla etki sağlayacağı üzerine gizli gizliye bir rekabet başlamıştı.

1-1-8’de kalecinin önünde bir savunmacı, onun önünde de arkaya seken topları alıp yeniden hücuma gönderecek bir merkez oyuncu vardı. Öndeki 8 ise biri çizgi biri iç olmak üzere 2’şer kanat oyuncusu, yine 2’şer de santrfor olarak diziliyordu.

Çılgınca gelebilen bu dizilişin en temel amacı ise ofsayttan kurtulmaktı. Bu sayfalarda daha önce anlattığımız gibi, ofsayt o yıllarda ileriye yani rakip kaleye doğru pas vermenin yasak olduğu anlamına geliyordu.

Yani hücum oyuncusu topu alıp rakip kaleye kadar top sürmeliydi ve ancak yan ya da geri pas verebilirdi. Bu da ileride topu alan her oyuncunun teknik, ikili mücadeleden çıkabilecek, şut atabilen, gol kaydedebilecek özellikleri olmasını gerektiriyordu.

Maçlar genelde ya bireysel yetenekler ya da bir kenardan diğerine uzun paslarla oynanıyordu. Oyuncuların temel görevi olabildiğince çok rakip oyuncuyu geçebilmekti. Saha içinde sürekli bir kovalamaca hali olduğunu gözlerinizin önüne getirebilirsiniz.

1-1-8’in diğer iki varyasyonu ise 1-2-7 ve 2-2-6’ydı. Merkez ikili rakip hücumcuların koşu yollarını kesmek, onların geçişlerini engellemek ile görevliydiler. Oyun daha çok kanatlara yığılmak zorunda kalıyor, çizgi koşuları önem kazanıyordu.

Ancak o yıllarda futbol çok daha fizikseldi ve güç, hız, teknik her şeyden daha önemliydi.