Az bilinen hikaye: Çelimsiz kahraman...

1991’de Hırvatistan bağımsızlığını ilan etmişti. 1 yıl sonra 27 Mayıs 1992’de Bosna’daki bağımsızlık referandumundan %99,7 evet oyu çıkmıştı. Ve Sırplar bunları kabul etmeyeceklerdi.

O günlerde 6 yaşında olan Luka Modric, Hırvat bölgesindeki Zadar yakınlarında bir köyde yaşıyordu. Stratejik konumu nedeniyle, savaşın en korkunç şekilde geçeceği yerlerden biri olacaktı, en küçük köyüne kadar…

Sırplar bu köylerden biri olan, Zaton Obravacki’ye bağlı Modrici’ye girdiklerinde, Luka’nın adını aldığı dedesi Luka ve 6 ağabeyini evlerinin önünde kurşuna dizdiler.

Babası Hırvatistan ordusuna yazıldı ve ailenin kalanı Zadar’ın merkezine göç etti.

Zadar bombardıman altındaydı, Luka ve ailesi mülteciler için açılan bir otelin tek odasına sığınmışlardı.

Elektrik yok, akan su yok, ne kurşun ne de bombardıman sesleri kesilmiyor...  “Paramız olmazdı, bu şekilde yaşamayı öğrenmiştik. İlk tekmeliklerimi babam izne geldiğinde, elleriyle tahtadan yapmıştı, üzerine Ronaldo’nun resmini kesip yapıştırmıştım.”

OTEL KORİDORLARINDAKİ ÇELİMSİZ ÇOCUK

NK Zadar kulübünün başkanı Josip Bajlo, Luka’yı ilk kez otelin park yerinde gördüğü günleri çok iyi hatırlıyor. “Tüm gün park alanında tek başına topla oynardı, zayıf, çelimsiz ve yaşına göre çok ufak tefek bir çocuktu. Yine de onda çok özel bir şeyler olduğu o gün de belliydi. Ama bu denli büyük bir futbolcu olabileceği hiç kimsenin aklına gelmemişti.”

İkinci babası olarak kabul ettiği ve bugün hala en yakınındaki insanlardan biri, ilk antrenörü Tomislav Basic ise Luka”yı “Tek derdi futbol oynamak olan 7 yaşında bir çocuktu” diye anlatıyor. 

“Onu alıp NK Zadar takımının altyapısında eğitmeye başladık. Antrenman sahamız defalarca bombalanmış ve korkunç bir haldeydi. Luka ve bizlerin savaştan kaçıp gerçekleri unuttuğumuz tek yer futbol sahasıydı.”

Aslında tüm bu hikayenin detayları ilk kez Modric, Real Madrid’e transfer olduğunda ortaya çıktı.

Genelde çocukluğuna dair pek konuşmayan Luka’nın köklerini araştırmak için Zadar’a giderek röportajlar ve araştırmalar yapan İspanyol televizyonunun belgeselinde dünya Luka Modric’in gerçek hikayesini öğrendi.

SAVAŞTAN ÇIKMIŞ ÇOCUĞU KORKUTAMAZSINIZ

Yeni kurulan Hırvatistan için futbol başta olmak üzere tüm sporlar hem ülke içinde hem de dünyaya karşı birlik ve güç meselesiydi. 1996 Avrupa Futbol Şampiyonası’na katılan ilk Hırvatistan milli takımının çeyrek final başarısı beraberinde savaşın travmasını atmaya çalışan çocukların futbol eğitimine yönlenmesinde kilometre taşı oldu.

Ancak aralarında Luka’nın çocukken taraftarı olduğu Hajduk Split’in de bulunduğu pek çok takımın deneme antrenmanına girse de sürekli reddediliyordu. Nedeni ise fazlasıyla tutuk, utangaç bir çocuk olmasıydı. Ancak Tomislav Basic, Luka’ya inanıyordu. Kişisel ilişkilerini kullanarak Dinamo Zagreb’e kabul edilmesini sağladı. İlk başlarda “Hırvatistan’daki sert futbola dayanması imkansız” diyen o günün antrenörleri yanıldıklarını çabuk anlayacaklardı. Savaştan çıkmış çocuğu hiçbir sertlikle korkutamazlardı.

BOSNA LİGİ’NDE FUTBOL OYNAYABİLİYORSANIZ...

Ufak tefek, güçsüz görünüyor olsa da aslında fiziksel olarak sahada çok avantajlıydı. Çelimsizliği Luka’nın çok kolaylıkla rakiplerinin arasından sıyrılmasına yardımcı oluyordu.

Kısa boyu, ağırlık merkezinin düşük olmasını sağlıyordu ve bu da onu düşürmek isteyenlerin işini zorlaştırıyordu. Tekniğinin mükemmelleşmesini ise 18 yaşına geldiğinde Bosna Ligi’nde Zrinjski’ye kiralanmasına borçluydu.

Bireysel yeteneklerin çok fazla öne çıktığı ancak en sert ve acımasız liglerden birinde top tekniğini geliştirme fırsatı buldu. Luka’nın deyimiyle, “Eğer Bosna liginde futbol oynayabilirseniz her yerde rahatlıkla oynarsınız.”

Ardından küçük bir Zagreb takımı olan Inter Zapresic’te oyun görüşü gelişti. Orta sahada hem savunmaya yönelik 6 numarada, hem merkezde 8 numarada hem de yaratıcı forvet olarak 10 numarada oynayarak kusursuz bir orta saha oyuncusuna dönüşmeye başladı.

FUTBOLUNUN SIRRI KAFASININ İÇİNDE

2005’te Dinamo Zagreb’e döndüğünde artık başka bir oyuncuydu. Maçtan sonra eve döndüğünde, bazen sabaha karşı bile olsa, daha henüz birkaç saat önce oynadığı maçın videosunu izliyordu.

Bugün Real Madrid’de oynarken de aynı şeyi yapıyor, biten maçı baştan sonra seyredip her hamlesini ve hareketini ve aslında ne yapsaydı daha iyi olabileceğini analiz ediyor.

İşte bu alışkanlığı sayesinde Modric bugünkü Modric’e dönüştü. Sahada sadece vücuduyla değil kafasının içinde de çok çalışan bir oyuncu... Beynini kullanma biçimi ve olağanüstü zekası Modric’in bu kadar sakin kalabilmesini, en önemli anda en doğru kararı verebilmesini sağlıyor.

BARCELONA İLE GÖRÜŞTÜ AMA OLMADI

Çocukken Hajdut Split taraftarıydı, Dinamo Zagreb’de büyüdü. Chelsea’ye sempatisi vardı, Tottenham’a transfer oldu. Barcelona’yı severdi, hatta Tottenham’a gitmeden önce görüşmüştü de ama olmadı, Real Madrid’de Ballon d’Or kazandı. futbolu en iyilerden biri olarak ve taraflı tarafsız herkesin sevgisini, saygısını kazanarak bırakmayı garantiledi. Doğum günün kutlu olsun çelimsiz kahraman...