COĞRAFYA: Bir cadde, bir stat, bir deli...

Futbola dair tüm hikayelerin yazıldığını, her şeyi öğrendiğimizi ve artık peşinden koşulacak bir öykünün kalmadığını sanmak ne garip...

Bu tıpkı 1900’lerin başında, icat edilecek ve keşfedilecek bir şey kalmadığını savunanların durumuna benziyor, düşünün o tarihte daha Ay’a bile gitmemişiz.

Ne yanılgı...

Futbolda da hikayelerin, bir futbol takımına sevda ile bağlanmış insan sayısı kadar fazla olduğunu unutuyoruz.

Tek bir ölüm haberinin altından inanılmaz bir futbol sevgisi çıkıveriyor.

GODOY CRUZ

Arjantin futbolu denince büyükler akla gelir, bir de büyüklerin oynadıkları takımlar. Godoy Cruz da o “oynanan takımlar”dan biri sadece.

1921’de bir grup arkadaş tarafından kurulduktan sonra uzun yıllarını alt liglerde geçirdiler. Ta ki 2010’da, Omar Asad’ın yönetiminde yükselişe geçene kadar.

O yıldan beri neredeyse her sezon kıta turnuvalarına katılıyorlar.

2017 ve 2019’da Copa Libertodores’te son 16’ya kalmayı başardılar ki 2017-2018’de Arjantin Ligi’ni 2. sırada bitirerek tarihlerinin en büyük başarısını elde etmişlerdi.

BİR STAT BİR TARAFTAR

Godoy Cruz, bugün de kullandığı stadı Estadio Feliciano Gambarte’ye 1959’da taşındı. 14.000 kişi kapasiteli bu küçük stat, bölgedeki en büyük üçüncü stadyum.

İlk yapıldığında o tarih için modern olan Feliciano Gambarte, daha henüz 10 yıl olmadan eksiklerle uğraşmaya başladı. Bunların başında da ışıklandırma geliyordu. Ancak gece maçları için gereken ışıklandırmayı yapabilmek, Godoy Cruz’un kasasını aşıyordu.

Bir çözüm bulunmalıydı. O çözüm ise çok kadersiz bir çocuğun dönen şansı olacaktı.

JULIO ROQUE PEREZ

Julio Roque Perez, 1949’ta Junin’de doğdu. Birlikte yaşadığı büyük babasının vefatı sonrasında 12 yaşında tek başına Godoy Cruz’a geldi.

Sokaklarda yaşıyor, arkadaşlarıyla çöpleri karıştırarak yiyecek bulmaya çalışıyordu.

Bir yıl sonra sokak ortasında çok ciddi bir atak geçirdi ve Julio’nun varlığı da aslında bu rahatsızlıkla anlaşıldı. 

Godoy Cruz Belediyesi 13 yaşındaki bu küçük delikanlıya bir iş verdi, Julio 64 yaşında emekli olduğu güne kadar aynı işte, temizlik işçisi olarak çalışacaktı.

Bir yandan işe gidiyordu ve hayatındaki tüm sevgiyi, şehrin takımı Godoy Cruz’a vermişti. 1963’te, Godoy’un Pele’li Santos’u ağırladığı maç sırasında boyuna posuna bakmadan, Godoy’lu oyuncuya kırmızı kart gösteren hakemin üzerine yürümüş, polis tarafından tutuklanmış, merkeze giden araçta copla kafatası çatlamıştı.

O gün, Godoy Cruz taraftarları olan “Loco” yani deli lakabını taktılar.

Ancak Julio’nun ne kadar deli olabileceği kimsenin aklına gelmemişti.

PİYANGO

15 yaşındayken Julio, San Juan Piyangosu’na bilet alıyor. İkinci büyük ikramiyeyi kazanıyor. Ne bir ailesi ne de hayatta büyük hayalleri olmayan, belediye işçisi delikanlı, kazandığı parayı alıp Godoy Cruz yönetimine götürüyor, stadın ışıklandırması yapılsın diye... 

Yönetim, Julio’nun verdiği paranın tamamını stadın yenileme çalışmalarında kullanıyor, sadece Arjantin’in değil tüm Güney Amerika’nın en iyi ışıklandırmalarından biriyle donatıyor.

9000 metre kablo ve 10 ton beton kullanılarak 30 metrelik 4 ışık direği dikiliyor.

Bu o kadar büyük bir proje oluyor ki ancak Olimpiyat düzenlenecek statlarda uygulanıyor, ama Godoy Cruz yönetimi, Julio’nun kulübe bağışladığı ikramiye parasının hakkını veriyor.

Estadio Feliciano Gambarte, 1970’te dünyanın en modern ışıklandırmasıyla Arjantin Kupası maçına çıkıyor.

BİR BULVAR, BİR HEYKEL

Julio Roque Cruz, Godoy Cruz’un hem şehri hem de takımı için sembol isimlerden birine dönüştü.

2013’te, Belediye Başkanı Alfredo Cornejo tarafından, 50 yıldan uzun süre her gün temizliğini yaptığı caddeye “Julio Roque Cruz Bulvarı” adı verildi.

1 Haziran 2016’da ise stadın önüne Julio’nun heykeli dikildi.

Şanssız bir çocuktu ancak hem caddeye adının verildiği hem de heykelinin açıldığı törenlerde bizzat bulunacak şanslı bir adam olarak yaşadı.

12 Mayıs 2020’de, 80 yaşında hayata veda ettiğinde ise koronavirüs COVID-19 önlemleri nedeniyle cenazesinin düzenlenmeyeceği açıklandı.

Julio Roque Perez, yalnız doğdu, ancak hayatının büyük bölümünde kocaman bir şehir ve bir stadyum dolusu insanın sevgisiyle hiç yalnızlık çekmedi.

Bugün, vefatının ardından kalabalıklar, adının verildiği caddeyi doldurup uğurlayamasalar da daha yaşarken onu ölümsüzleştirdiler ve muhtemelen biraz olsun içleri rahattır.

Julio Roque Perez, huzur içinde yat...