NBA Plus/Minus-12: Rölanti

Geçen yazının konsepti takımların hamlığından sebeple ısınmaydı fakat birkaç istisna dışında halen takımların gerçek güçlerine yaklaştığını söylemek yanlış olur. Yine de gösterdikleri ölçeğinde öne çıkan takımlar ve oyuncular olduğunu söyleyebiliriz. Haftanın öne çıkanları için önden buyurun.

Plus

Philadelphia 76ers

Geçen sezonu her iki tarafın da yaralı olarak kapattığı Philadelphia 76ers ve koç Doc Rivers birlikteliği sezon başı itibarıyla fena gözükmüyor. Geçtiğimiz sezonlarda bolca tıkandığına şahit olduğumuz 76ers hücumunun işler hale geldiğini, potansiyelinden hep bahsedilen savunma kısmının da parkeye yansıdığını söylemek mümkün. İşin hücum kısmını rahatlatan en önemli detay ise Rivers’ın da damadı olan Seth Curry olabilir. Bir sezon önce kaybedilen J.J. Redick’in şutör rolünü dolduran ve üstüne top yönlendirmede de takıma iyi katkı veren Curry, ihtiyaçları karşılama bakımından yılın transferleri arasında sayılabilir. İnsanoğlunu da seçemiyor fakat damadı seçmek diye bir şey var.

Kadronun geri kalanına bakacak olursak temelde aynı sonuca ulaşmak mümkün. Oyuncuların şut denemelerinin sayısı ortalama olarak aşağıda kalırken, daha efektif bir şekilde kullandıklarını söylemek şimdilik mümkün. Konsantre olan Joel Embiid’in ne kadar tehlikeli olabileceği herkesin malumu ve saha içindeki tercihlerine bakacak olursak koca oğlan şimdilik oynama niyetinde olduğunu gösterdi. Geçmişte Rivers ile Los Angeles Clippers’ta iyi günler geçiren Tobias Harris, takıma katıldığından beri belki de ilk defa rolünün hakkını veriyor. Senelerdir lig takipçilerinin şutuyla dalga geçtiği Ben Simmons ise bu konudan uzaklaşmış fakat işin savunma kısmı gibi geri kalan kısımlarda oldukça keskinleşmiş durumda.

Hepsini tek pakette toplayacak olursak; karşımızda şu anlık doğu konferansı lideri duruyor. Umarım hikâyeleri kalıcı olabilir diye konu bitecekti fakat nazar değdi. Seth Curry, Covid-19 testinde pozitif çıktığı için takımın akıbetini ilerleyen günlerde göreceğiz.

New York Knicks

Bu sezon New York Knicks’in geçen sezonlara nazaran daha iyi olması muhtemeldi fakat bu kadarı da epey şaşırtıcı bir başlangıç oldu. Yazın takımın başına getirilen Tom Thibodeau’nun yönettiği her takıma disiplin getirmesi, iyi savunma takımları çıkarması onun alametifarikasıydı ve bu konuda iyi parçaları da olunca Knicks an itibariyle savunma verimliliği açısından lig sekinciliğine kadar çıktı. Bu bir nebze kolay olan taraftı ve asıl iş aynı oyuncularla hücum konusunda verimli işler yaratabilmekteydi.

Buraya kadar konuya dair makul bir giriş oldu fakat bundan sonra işler rayından çıkacak, o yüzden tedbir almanızda fayda var. Çünkü hep birlikte Julius Randle trenine atlıyoruz. Lige gelmeden önce oyuncu özellikleri bakımından Zach Randolph’a benzetilen Randle, tıpkı selefi gibi yetenekli olan fakat yararı olmayan bir kariyer başlangıcı yaptı. Randolph basketbolun nasıl oynandığını 28 yaşında Memphis Grizzlies’e geldiğinde anlamıştı. Randle ise ondan iki sene önce durumu çözmeyi başardı. Geçen sezonlarla bu sene arasındaki oyunu muazzam değişiklik gösteren Randle, takımının şu ana kadar her şeyi olmayı başardı. Hücumda topu eline yapıştırmayan, yarattığı tehdit üzerinden arkadaşlarını besleyen ve açık sahada geçmişten kalma at gözlükleriyle potaya saldıran oyuncu takımının besleyicisi oldu.

Randle gibi bir yapıtaşından sonra kalan oyuncular için de alan açılmış oldu. R.J. Barrett halen daha düşük yüzdeli şut atmasına rağmen oyunun akışında etkin bir oyuncu olmayı başarıyor ki gelişimi açısından değerli olan şey bu. Yazın kontratındaki takım opsiyonu kullanılmadan kapı gösterilen ve daha sonrasında daha az bir ücrete tamah ettirilen Elfrid Payton da iyi bir yardımcı oyuncu performansı gösteriyor. Yetenekli olduğu kadar sahada çekingen bir duruş sergileyen Kevin Knox’ın özgüveni günden güne yükseliyor. İlk maddede babası üzerinden eleştirilen Austin Rivers da bu takımın ihtiyacı olan şutör rolünü gayet iyi doldurmuşa benziyor. İnsanın ‘’daha bu takıma Obi Toppin ve Alec Burks gelecek!’’ diyesi geliyor. Sezon başından bu kadar yükselmek elbette mantıklı değil fakat Knicks seneler sonra kendilerinde hayat olduğunu gösterdi. Maaş konusunda ligin en esnek takımı olan Knicks gösterdiği bu ışıkla birlikte gelecek için doğru bir adım atmış oldu.

Stephen Curry

Şampiyonluk takım sporlarının nihai hedefidir fakat Golden State Warriors’ın son iki şampiyonluğunda eksik kalan, hasret duyulan performanslar vardı. 2015-2016 sezonunda tarihin en iyi performanslarından birine imza atan Stephen Curry, sonrasında kazanılan o şampiyonluklarda sahneyi çoğunlukla Kevin Durant’e bırakmıştı. Klay Thompson kendi üçlük rekorunu kırarken sevinçten havalara sıçrayacak kadar egodan yoksun olan Curry için bu pek de sürpriz değildi. O günlerden bugüne hızlı bir geçiş yapacak olursak, Curry’nin artık mütevazı bir hal içinde olmasına gerek yok. Durant gideli çok oldu, Thompson sakatlığı sebebiyle bu sezon olmayacak ve kötü geçirilen geçen seneden sonra Warriors’ın yeniden ispata ihtiyacı var.

Sezon başına kötü hatta rezil bir şekilde başlayan Warriors’ta Curry sazın tellerine daha bir sert vurmaya başladı. Portland Trail Blazers karşısında 62 sayıyla kariyer rekorunu kıran şef lakaplı oyuncu, hem rakibini fırına attı hem de hasret kalınan performansını geri döndürmüş oldu. Takımı bu sezon da iyi durumda değil fakat 72 maç boyunca gaza basan bir Curry izlemek herkes açısından güzel bir deneyim olacak. Buralardan bir söylemle konuyu kapatabiliriz, sen eskiye biz deliye…

Minus

Detroit Pistons

Yazın serbest oyuncu piyasası açıldıktan sonra kimse Detroit Pistons’ın ne yapmaya çalıştığını anlayamadı. Takımı uzunlarla dolduran fakat geçen sezon harika bir çıkış yapan ve yine uzun olan Christian Wood’u takımda tutmayan yeni genel menajer Troy Weaver, konuyla alakalı eleştirilmekten çok espri malzemesi oldu. Eleştirileri ‘’babamın 10 bin uzunu vardı’’ diye karşılamasa da anladığını söyleyen Weaver, yerel basınla istatistikler paylaşarak ligde uzunların önemine dair vurgu yapmayı tercih etmişti.

Geçen sezon herkeste olumlu duygular bırakan Jerami Grant’in, gelişim göstermesi beklenen ve potansiyellerine dair iyi sinyaller veren Killian Hayes ve Saddiq Bey ikilisinin, ligden kapı dışarı edilecekken kendini hatırlayan Josh Jackson’ın ve Derrick Rose’un günlerini kim israf ediyor diye düşünürseniz uzun düşkünü Troy Weaver’ı hatırlarsınız. Oyunlarına dair yorum mu? Boston Celtics maçında molasını ayarlayamadığı için maç sonu topunu harcayan Dwane Casey’ın koç olduğu takımın oyunuyla alakalı pek söylenecek bir şey yok.

Toronto Raptors

Kimi takımlar kültürünü oluştururken yeteneğin arkasına sığınır fakat Toronto Raptors senelerdir takdir edilen kültürünü çaba ile tanımlamıştır. Bugün hücum konusunda yeniden çabalamaya ihtiyaçları var çünkü takımın bu kısmı tamamen durmuş durumda. Rakip savunmayı delemiyorlar, topun dolaşmasını sağlayacak boşluk bulamıyorlar ve sonuç olarak yüzdeli değiller.

Kyle Lowry’den boşalacak liderlik koltuğuna geçmesi planlanan Pascal Siakam, geçen sezonki balona gelmeden önce Space Jam’deki gibi yeteneklerinin bir kısmını çaldırmış olabilir. Son oynadıkları Phoenix Suns maçında biraz silkelenen Siakam’ın bu maçtaki performansını devam ettirmesi lazım. Yazın kaybedilen Marc Gasol & Serge Ibaka ikilisinin yerine takıma eklenen Aron Baynes & Alex Len ikilisi geçmişteki ikilinin oyun aklının, sahaya kattıklarının çoğunu karşılayamıyor. Chris Boucher iyi bir oyuncu fakat yapabildikleri ve sahada kalabilme süresine bakınca onun da katkısı yeterli gelmiyor. Hal böyle olunca geride kalanların beslenmesi yeterli olamıyor.

Koç Nick Nurse ligin en pragmatik isimlerinden biri olabilir ve bu sıkıntıları çözmek adına elinden geleni yapacaktır. Yarın bu durumları değişebilir, yine de bu Raptors’ın biraz kabuklarına çekilmesi makul olabilir. Senelerdir doğunun en önemli takımları arasında sayılan Kanada temsilcisinin belki de bu sezon istihareye yatması onların geleceği açısından iyidir.